Mutluluk nedir? Bir
çocuğu gülümsetebilmek midir örneğin? Ya da sabah sevdiğimizin yanında güne
uyanabilmek mi? Ya da ihtiyacı olan birine yardım eli uzatabilmek mi? Ya da
birine özel olduğunu hissettirebilmek mi? Bunların hepsini karşılık beklemeden
yaparsak mutlu olabilir miyiz sizce? Karşılık beklemeden diyorum ama. Mutluluk
sadece almak değilse eğer, neden olmasın? Her şeyin bir karşılığının beklendiği
bu dünyada mutlu insanların sayısının gün geçtikçe azalmasının sebebi budur
belki de. Her şeyin karşılığını bekleyen
insanoğlu ufak şeylerden mutlu olmayı unutmuştur çoktan. Ve başka insanları
mutlu etmek istemeyecek kadar bencilleşmiştir. Böylece kendi mutluluğunun da
sonunu getirdiğinin farkında mı acaba insanoğlu? Oysa bencil olmayı bırakıp,
insanları önemseseydi, mutluluklarına ortak olabilseydi kendi mutluluğundan da
olmayacaktı. Bu nedenle mutlu etmeyi tekrar öğrenemedikçe bizler, mutluluğu umutsuzca
aramaya devam edeceğiz. Çünkü mutluluk tek kişiyle yaşanmaz, mutluluğu mutluluk
yapan paylaşmaktır. Kimseyi mutlu etmeyip ‘armut piş, ağzıma düş’ misali oturup
mutluluğu beklemek kimseye bir yarar getirmiyor ne yazık ki. O çocuğu
güldüremedikçe mutluluk yanımıza uğramayacak buna inanın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder